Saturday, September 6, 2008

«Алтын миллиард» фетнәсе яки дөньяга террор белән кем яный

«Алтын миллиард» фетнәсе
яки дөньяга террор белән кем яный 

«Шәһри Казан» гәзитенең 2002 ел 26 март санында күренекле татар галиме академик Мирза ага Мәхмүдевнең «Ислам яклауга мохтаҗмы?» дигән зур күләмле мәкаләсе басылган иде. Анда хөрмәтле галимебез татарлар арасында беренчеләрдән булып «террорчылыкка каршы көрәш» уйдырмасы астында исламга каршы дөньякүләм алып барылган хөҗүмнең асылын ачыклау максатын куйган. Бу мәкалә, гомумән алганда, ислам дөньясына гына түгел, татар халкының да киләчәк язмышына турыдан-туры кагылганлыктан, мин аны игътибарсыз калдыра алмадым. Мирза аганың фикерләренә куәт бирү, динебезне һәм милләтебезне яклау максатынан әлеге язмамны җәмәгатьчелек игътибарына тәкъдим итәсем килә. 
Мирза ага Мәхмүдевны, үзе әйтүе буенча, бу мәкаләне язуга Казанда туып, Америкада яшәп ятучы язучы (хәзерге вакытта ул Франциягә күчеп кайткан, ни әйтсәң дә, ул «дөнья кешесе») Аксеновның 2001 ел 11 сентябрь вакыйгаларына (Нью Йорк, Вашингтон фаҗигаләре) бәйләнешле «Койрык болгаудан туктарга вакыт» дигән мәкаләсе этәргән. Әлеге мәкаләне мин дә укыган идем. Тик аңа бөтендөнья мәгълүмат чаралары аркылы барлык телләрдә дә көне-төне алып барылган исламга каршы пропаганданың аерым бер чагылышы дип кенә карадым. Мирза ага алай уйламаган ахры. Җавап бирүне кирәк тапкан. Һәм дөрес иткән. Чыннан да, эш бер Аксенов мәкаләсендә генә булса, әллә ни борчыласы урын да юк иде. Әмма Татарстан туфрагында исламга каршы нәфрәт туплап яткан бу урыс жыһуде (жидорус) бүгенге көндә оешып, формалашып килгән дөньякүләм көфер көчләрнең актив сүзчесе. Әлеге фикерләрен ул зур урын биләгән сәясәтчеләрдән аермалы буларак, ачыктан-ачык белдерә. Ислам каршында койрык болгаудан туктарга, аны юк итәргә кирәк, ди. Ягъни, икейөзлек битлеген алып ташларга һәм исламны икеләнүсез кешелек дөньясының дошманы итеп игълан итәргә. «Комсомольская правда»га биргән бер интервьюсында да ул дөньяны бетерү куркынычы белән янаган коммунизмга алмашка ислам идеологиясе килә ди. Террорчылык кына да түгел, ислам куркынычы! Моны ул басым ясап әйтә. Шуңа күрә Русия халкын да исламга каршы аяусыз көрәшкә чакыра. Әлбәттә, мондый чакырулар ислам дошманнарын тагы да канатландыра. Аксенов фикерен куәтләүчеләр «Свобода», «Би-би-си», «Немецкая волна» кебек «ирекле» радиостанцияләрдә дә өстенлек итә башлады. «Свобода» радиосы үзенең кайбер көндәлек тапшыруларын бер Русия сәясәтчесенең: «Да, мы плохое правительство, да, мы нарушаем права человека. Но видете же, исламисты наступают – или они или мы!» диган чакыруы белән башлый. Инде безнең «Азатлык» та «террорга каршы» көфер дөньясы фикерләрен татар һәм башкорт телләрендә яңгырата. Һәм бу юнәлештә көннән-көн активлаша. Хуҗалары басым ясый булса кирәк. Нишлисең бит, чит табыннан туенганда, ашка таш белән атып булмый. Чөнки татарның үзенең мөстәкыйль мәгълумәт чаралары юк һәм булырга да ошамаган. Ул һаман да йә Мәскәү сүзен сөйләргә, йә Америка көен көйләргә мәҗбүр. Ә ислам дөньясына каршы нәфрәт таратучы «Радио России», «Русское радио», «Маяк» кебек гомумрәсәй радиолары турында әйтәсе дә юк. Алар ярты сәгать саен «ислам экстремистларының», «ислам террористларының» «җинаятьчел» эшләрен, «явыз» ниятләрен бертавыштан диярлек «фаш» итеп торалар.
Ә иң аянычы шул, бу «фаш» итүләр үзләренең тискәре нәтиҗәләрен бирә дә башлады булса кирәк. Чөнки даими алып барыла торган пропаганда никадәр ялган булмасын, ул барыбер аңның иң тирән катламнарына сеңә бара һәм берникадәр вакыттан кире кайтмаслык (необратимый) һәм тотрыклы инануга әйләнә. Бу пропаганда кануны. Ул бүгенге шартларда бигрәк тә нәтиҗәле. Чөнки мәгълумат чаралары аркылы массаларга тәэсир итү технологияләре көннән-көн камилләшә бара. 
Бу тәссирнең нәтиҗәлелеге татар аңында да сизелә. Әле бит күптән түгел генә без үзебез дә мөстәкыйльлек даулап, «азатлык» дип кычкырып йөргән идек. Әллә ни зур таләпләр куймасак та, Мәскәүнең бөтен шовинистлары дәррәү басты. Татарстаннан җәһәннәм чокыры ясап, аны Рәсәйнең үзәгендә хасил булган шартлау өермәсе итеп сүрәтләделәр. Казан диварлары «Это - Россия» дигән язмалар белән тулды. «Вечерняя Казань», «Казанский телеграф» кебек карагруһ гәзитләр милли хәрәкәтне мыскыл иттеләр. Сары сакаллы манкорт «демократлар» татар халкына пычрак аттылар. Аның милли әйдәрләреннән карачкы ясадылар. Мәскәүнең матбугат чаралары дөнья бетәрдәй кылана башладылар. Ул гына җитмәде, безне Монголиягә куу белән янарга керештеләр. Бу бер «тиле» сәясәтченең генә фикере түгел, иң эзлекле «демократларның» да нияте иде. Татарстан илбашы өчен Пугач читлеген хәстәрләргә керештеләр. Кулында җәя дә булмаган татарга танк көпшәләрен төзәделәр. Инде муеныбызга «бандит» тамгасы асып, аяк-кулларыбызга богау салып, мал вагоннарына төяп җәһәннәмгә озатасы гына калган иде. 
Шуларны бик тиз оныттык булса кирәк. Күпләр бу халәтнең булганына ышанмый. Чөнки алар Мәскәү вәхшилеге белән күзгә-күз очрашмаган. Син кол, юаш сарык булганда: «какой хороший татарчонок», дип башыңнан сыйпаган марҗаларның, аз гына иреккә дәгъва белдергәндә явызларча ыржаюларын күрмәгән. Ә без күргән, чөнки алар белән, йөзгә-йөз килеп ирек даулаган, читлек аша «сайрашып гомер кичерүдән» баш тарткан.
Шулай да татар тулысынча «бандит» булып җитешмәде. «Иелгән башны кылыч кисми» дип, Мәскәү түрәләре каршында баш иде. Чөнки бу «явызлык үзәге» «күз яшьләренә ышанмый», аңа ике генә нәрсә – йә кан бирмәк, йә кол итмәк кирәк. Без каныбызны кызганып, коллык сайладык. «Бандит», «вәһһабит», «террорист» буласы урынга «цивилизованный татарга» әйләндек. Инде иреккә омтылышның соңгы җепселләрен кисәләр. Чөнки Мәскәү ул татар түгел, аның кылычы иелгән башны да кисә. Һаман да татар башының күтәрелүеннән курка. Тапталганда да тәгәрмәчкә үрелгән «татарник» аңа тынгылык бирми.
Ә чечен халкы баш иеп кол буласы килмәде. Русия биргән ике мөмкинлекнең иң хәтәрен сайлады. Ирек биргәнче, кан бирүне өстен күрде. Әле дә бер чечен сугышчысының сүзләрен хәтерлим. Ул автоматын өскә күтәреп: «Без җиңсәк, җирдә ирекле, җиңелсәк - ахирәттә җәннәтле булабыз», - дигән иде. Димәк, иреккә омтылышны иман куәтли.
Хәер, иреккә омтылыш дөньядагы бар мәхлукатка да хас. Чөнки аларның барысы да фитрый иман белән ярала. Чәнечкесе, агуы, теше, тырнагы белән иреген саклый. Үлсә үлә, әмма буйсынмый. Буйсыну халәте табигатен бозудан килә. Бүреләрнең эткә әйләнүләрен Зиннур Әһлиуллин язып чыккан иде инде. Ә менә барлык мәхлукатның патшасы булган адәм баласының колга әйләнүен язарга ашыкмыйбыз. Чөнки барыбыз да бүредән эткә әйләнеп барабыз. Хәтта монда да бүләләр: өй, йорт, урам этләренә. Хуҗаларыбызны яклап, бер беребезгә өрәбез.
Ирекнең һәр мәхлукатка нинди татлы икәнлеген бер генә мисалда күрсәтәсем килә. Күп еллар элек авыл мәктәбендә эшләгәндә, балалар кышкы урманнан ниндидер җәнлек алып кайттылар (исеме хәтердән чыккан). Чирле булган булса кирәк. Шуннан аны футбол кыры кадәр спортзалга җибәрдек. Төрле ризык-ашамлык бирдек. Җылы, тук булсын дидек. Икенче көнне килеп карасак, ник бер азыкка тотынсын. Янына килә башласаң, аякларын күтәрә дә, әче итеп кычкыра. Ярар дибез, бәлки бер-ике көндә ияләшер. Кая ул! Бер почмакка поскан да - ашамый да, эчми дә, селкенми дә, якын да җибәрми. Мин инде эшнең нәрсәдә икәнен аңлап, балаларга аны кире урманга җибәрергә куштым. Алар шулай итте дә. Кулдан ычкынуга, бар фәрманга, карга бата-бата урманга йөгерә. Ач, хәлсез килеш. Балалар артыннан ияргән саен, җәһәтрәк чаба. Ниһаять урманга кереп югалды. Ә анда аны нәрсә көтә? Кар, суык, ачлык! «Менә, - дим, балаларга, - ирек дигән нәрсә нинди татлы икән. Үлем куркынычы да аның ләззәтен киметә алмый». Җәнлек түгел, хәтта зәгыйфь тал чыбыгы да ирексез бөгелергә теләми, сынса-сына, әмма тураерга, элекке халәтенә кайтырга тырыша.
Димәк, бөтен табигать, бар мәхлукат энә кадәр үсентедән алып, күккә тиеп торган наратка, күзгә күренмәс бөҗәктән алып, урман патшасы саналган юлбарыска кадәр үз иреген, үз нәселен, үз токымын җанын фида итәрдәй дәрәҗәдә саклый. 
Без исә, табигатьнең таҗы дип аталган адәм балалары, Салтыков Щедринның акыллы ташбашы кебек, ком астыннан башыбызны чыгарып, «акылсыз» «террорчыларны» сүгеп, «ислам тынычлык дине» дигән булып, иблис тегермәненә су коеп ятабыз. Инде ничә кабат утлы табада кыздырылсак та, валчык кадәр җимгә дә кабарга торабыз.
Колны без аякка богау салган, муенга камыт таккан бәндә рәвешендә күз алдына китерергә күнеккәнбез. Ә менә тәхеттә утыручы, зиннәтле йортларда яшәүче, затлы машинада йөрүче, һәр тарафка фәрман биреп кенә торучы бәндәне ирекле саныйбыз. Бай алдында, гафу итегез, ыштан салабыз, ярлы каршында әтәч булып кычкырабыз. Ә чынлыкта исә, бөтенләй киресе булуы мөмкин. Чөнки ирек һәм коллык ул тышкы сыйфат түгел, эчке халәт. Иман булганда, син зинданда да ирекле, ә булмаганда - тәхеттә да кол. Үзен бик ирекле, гадел һәм туры сүзле санаган бер ханымга шушы сүзләрне әйткәч, ул миңа кинаяле елмаеп: «юк инде, мин тәхеттә утыруны зинданда утырудан өстенрәк күрәм», - дигән иде. 
Шунда бүгенге «цивиль» татарның ирекле халыктан аермасы да. Кол тәкәбберлеге белән илаһи ирек икесе ике нәрсә. Бер акыл иясенең шундый әйтеме истә калган: «Лишь тот достоин счастья и свободы, кто каждый день идет за них на бой!».
Шул уңайдан бер мисал китерәм. Миңа җитмешенче еллар башында Мәскәүнең Үзәк нефть институтында дүрт ел чамасы Исраиль хөкүмәте рәисе урынбасары булып эшләгән Натан Шаранский белән бергә эшләргә туры килде. Миннән биш яшькә кече булса да, гаять дәрәжәдә укымышлы, мәгълуматлы кеше иде. Ул вакытта ук диссидент исемен күтәреп йөрде. Аңа кушылып китмәсәк тә, күп кенә сүзләренә колак сала идек. Торгынлык еллары, милли кимсенү тойгысы җанга ирек сорый иде. Кеше хокуклары, демократия, ирекле җәмгыять хакында тәүге мәртәбә без аңардан ишеттек. Үзебез дә берникадәр дәрәҗәдә демократ булып киттек. Казанга кайтып милли һәм демократик хәрәкәткә кушылып китүгә дә бәлки шуның йогынтысы булгандыр. Әмма Казанда вакытта аның кулга алынып, 13 елга иректән мәхрүм ителүен ишеттем. Борчылып Мәскәүгә шалтыраттым. Андагы иптәшләрем, Сашаны (ул вакытта безнең өчене ул Натан түгел, Саша иде) үлем җәзасыннан дөнья җәмәгатьчелеге генә коткарып калды диделәр. Әлбәттә, Саша өчен нык борчылган идек. Әмма Саша-Натаннар демократиясенең, кеше хокукларының асылына мин соңыннан гына төшендем. Мәскәүгә килеп, үзәк телевидениедә биргән интервьюсында ул бөтенләй башка нәрсәләр сөйләде. Телеведущийның: «Син бездә кеше хокукларын яклавың белән танылдың, ә Исраилдә карашың үзгәрмәдеме?», - дигән соравына, турыдан-туры: «Кеше хокуклары әйбәт нәрсә, әмма Исраил дәүләте булмаса, мин моның мәгънәсен күрмим», - дигән иде. Димәк Мәскәүдә ул кеше хокуклары өчен түгел, Исраил дәүләте өчен көрәшкән икән. Һәм сүздә түгел, гамәлдә. Үзен үлем куркынычы астына куеп. Шуңа күрә ирек мәсьәләсендә дә аның фикере төгәл. Шул ук әңгәмәдә: «Син үзеңне кайчан иреклерәк сизә идең, төрмәдәме, әллә хакимиятьтәме?», - дигән сорауга: «Төрмәдә, анда мин дошманнарыма фикеремне курыкмыйча әйтә ала идем, ә хакимиятьтә үзеңне алай ук ирекле тота алмыйсың. Кайвакытта уйлаганыңның киресен сөйлисең. Әмма дәүләтнең югары максатлары өчен ирегеңне чикләргә туры килә», - дип бик ачык итеп җавап биргән иде. 
Менә шул ул ирек өчен көрәш үрнәге. Кирәк икән, үлемгә яки зинданга барасың, исән калсаң түрдә утырасың, түрдә утырып та ирегеңне чиклисең. Ә без ирек өчен көрәшергә башкаларны өндибез, аларны зинданга яптырып, дошманның түр башына менеп утырабыз, хакимиятькә үрмәләсәк, чикләрне белмибез. Шуңа күрә Исраил дәүләтле, без дәүләтсез, Натан дошман төрмәсендә, без үз төрмәбездә, Натан үз тәхетендә, без дошман тәхетендә. Җитмәсә, шуның белән масаябыз.
Юк, мин монда татарны кимсетү, Исраилне, Натаннарны күтәрү максатын куймыйм. Ниятем нәкъ киресе. Ирек тә, коллык та ул ике төрле. Берсе аның – илаһи ирек, икенчесе – иблис иреге. Берсе – Алла, икенчесе – иблис колы. Аллага кол булмыйча, илаһи ирек алып булмый. Бары Аллага буйсыну гына адәмгә һәм малга табынуны бетерә. Киресенчә, иблискә буйсынып кына, иблис иреге алырга була. Чөнки иблис кенә башкаларны таларга, алдарга, изәргә мөмкинлек бирә. Татар Натаннардан аермалы буларак, илаһи ирек һәм Алла колы булу, Натаннар исә, иблис иреге һәм иблис колы булу өчен көрәшә. Әмма татар иреге өчен көрәшүчеләр саны әлегә бик аз, ә Натаннар иреге өчен көрәшүчеләр дөнья тулы, шул исәптән татарлар арасында. Безгә һаман да бер гади хакыйкәтьне аңларга гыйлемебез җитми: Алласыз бай һәрвакыт хәерче һәм фани, Аллалы хәерче һәрвакыт бай һәм бакый. Хәерчеләр рух белән бай булырлар дигән Гайсә пәйгамбәр дә. Әмма моны аңлаудан без әле ифрат ерак.
Шулай да бүген татарның күпчелеге Натаннар иреге дауласа да, аның иманлы катламы Батыршалар, Канзафарлар рухы өчен генә булса да илаһи ирек өчен көрәшергә тиеш. 
Әмма моның өчен без, беренче чиратта, бөтендөнья көферлегенең исламга каршы алып барган рәхимсез сугышының асылын аңлап, халыкның күзен ачарга тиешбез. Мирза ага Мәхмүдев моңа юнәлеш бирде инде. Аны куәтләргә генә кирәк. Әйе, бу ифрат кыен эш. Бөтен дөнья «террорга» каршы көрәшкәндә, без аларны яклап утырыйкмы? Юк, әлбәттә. Әмма, беренче чиратта, террорчыларның кем икәнлеген ачыкларга тиешбез. «Террорга каршы көрәшергә кирәклеге бәхәссез, - ди Мирза ага да, - тик җәзаны гаеплеләргә бирергә кирәк. Гаеплеләргә!» – дип куәтли ул үзенең сүзен.
Тик кемнәр соң алар террорчылар, экстремистлар, бандитлар? Көфер дөньясы аларны ислам дөньясыннан эзли. «Эзләгән табар», - ди халык. Һәм таба да. Әлбәттә, көфер дөньясының талавына, алдавына, әхлаксызлыгына түзмичә каршы торучы берничә мөселман төркеме эченнән. Ә бит дөньяның бөтен малын, коралын, акчасын, мәгълумат чараларын туплаган «ирекле» дөньяга аларны бетерү берни тормый. Әмма алай гына түгел икән шул. Алар артында бөтен дөнья мөселманнары тора икән. Димәк, бу төркемнәрне генә түгел, бөтен мөселман дөньясын юк итәргә кирәк. Анысы да әллә ни кыен эш түгел. Чөнки мөселман дөньясының иблис дәһшәтенә каршы торырлык көче юк. Әмма бар икән шул. Ул да булса, Алла куәте. Чөнки дөньядагы һәр бәндәнең диненә, милләтенә, яшенә карамастан калебендә зәгыйфь кенә булса да Алла нуры бар. Шушы нур кешелек дөньясын тулы көферлектән саклый. Моны без беренче чечен-урыс сугышында да күрдек. Ул вакытта көфер дөньясы корал һәм гаскәр белән күпкә көчле булса да, дөньякүләм мәгълумат кырында оттырды. Мәскәү көферләре чигенергә мәҗбүр булды. Икенче сугышка исә бу яктан да әзерлеклерәк булып килделәр. Көч белән мәгълумат бер-берсен куәтли алдылар. Башлангыч чорда шулай да әле каршылык булды. Мөселман дөньясы тарафыннан түгел, иманлы христианнар (кальби мөселманнар) тарафыннан. «Свобода» радиосы буенча чыгыш ясаган бер христиан язучысы (исеме истә калмаган), Чечня халкын бетерүне Иса пәйгамбәрне икенче кабат кадаклау дип бәяләде. Никадәр төгәл чагыштыру. Чөнки Иса пәйгамбәр илаһи хакыйкәтьне ачкан өчен кадакланса, чечен халкы илаһи гамәл өчен бетерәлә. Ә белорус язучысы Вәсил Быков бу вәхшилеккә Аурупаның битарафлыгын көнбатыш кыйммәтләренең юкка чыгуы белән аңлатты. 
  Әмма көфер дөньясына мөселман дөньясының куркынычлыгын раслау өчен кешене шаккаттырырлык дәлилләр кирәк иде. Шулай итеп Мәскәү, Волгодонск, Каспийск шартлаулары, Дагыстан парламентына «бәреп керү», чеченнәрнең Дагыстанга «һөҗүм» итүе кебек кире кага алмаслык «дәлилләр» булдырылды. Боларны эшләү ниндидер «вәһһабилар»га йөкләнде. Корал, диверсияләр, «вәһһабилар», мәглумат чаралары икенче һөҗүмне уңышлырак итте. Әмма таулар ишелеп төшмәде, күк капусы ачылмады, каршылык кимемәде. Димәк бу «дәлилләрне» дөньякүләм дәрәжәдә исбатларга кирәк иде. 11 сентябрь вакыйгалары шушы явызлыкның нәтиҗәсе. Бернинди икеләнүсез, коточкыч кансызлык белән Нью-Йорк, Вашингтон фаҗигаләре ясалды. Дөнья өнсез калды. Америка кадәр Американы өркетә алган исламның никадәр куркыныч булуы «расланды». Һәм барысы да Америка ягына авышты. Шул исәптән кайбер ислам илләре дә. Төрки дәүләтләр турында әйтеп торасы да юк. Алар «террорга» каршы көрәштә Американың беренче аркадашлары булдылар. Безнең Рәсәй мөфтиләре дә, «ислам тынычлык дине» дип, «террорны» гаепләргә ашыктылар һәм Мәскәү патшасына тугърылык күрсәттеләр. Әмма бу гына җитмәгән икән. Америка патшасы каршында да акланырга кирәк булды. Тиздән Вашингтонга барып, бөтен рәсми ислам дөньясы көфер дөньясы каршында баш иде. Инде курыкмыйча, бөтен дөнья күләмендә «террорчылыкны» юк итәргә була. Вифлеемдагы Иса пәйгамбәр чиркәвен саклаучы фәлестин-христианнарны да кызганмаган кяферләр Мәккәнең Хәрәм мәчете сагында торучы «вәһһаби» мөселманнарны кызганырлармы? Юк, әлбәттә! Әнә бүген үк инде көфер дөньясының мәгълумат чаралары Американы Согуд Гарәбстанына каршы куярга тырыша. Ике арадагы аркадашлык элемтәләрен бозарга чакыра. Фаҗига корбаннарының «туганнары» Мәккә һәм Мәдинә мөселманнарына триллионлаган доллар күләмендә «зыянны каплауга» дәгъва белдерә. Янәсе, әлеге шартлауларны шулар оештырган. Ә бит бу «зыянны» Согуд Гарәбстанының барлык мал-мөлкәтен, бөтен җир асты байлыкларын сатып та каплап булмый. Димәк, мөселман дөньясына мәңгелек коллыкка төшүдән башка чара калмый.
Ышансаң ышан, ышанмасаң ышанма, дөньяны тетрәткән 11 сентябрь шартлаулары шуның өчен кирәк тә иде инде.
Әлеге юлларны укыган кеше әйтер, бу Мөслими дигәннәре бөтенләй саташкан икән, ни өчен Америка кадәр Америка үзенең иң биек, иң бөек, иң бай сәүдә үзәкләрен шартлатсын? Әйе, укучым, ышанырлык нәрсә түгел бу. Хәтта бу вәхши заманда да. Әмма гасыр башында ук Ленинның, «капиталист 300% табыш өчен теләсә нинди җинаять каршында да туктап калмаячак», дип әйткән сүзләрен онытмыйк. Сүз триллионнар, «алтын миллиардның» яшәү мәгънәсе турында барганда, миллионар белән исәпләнгән зыян чүп кенә бит ул. Илләр, җирләр сатылганда табышсыз манаралар белән санашып тормыйлар.
Хәер, болар турында Гамил Афзал күптән әйткән иде инде:
«Ярый әле, Галәм бүләргә дип, йолдызларга менә алмыйлар,
Кояш нурын бүлә алмыйлар да, йолдызларны бүлә алмыйлар».
Инде аларын да бүлә башладылар, Гамил ага. Әнә, Айда инде җир сата башладылар. Нәфес бит ул Галәмнән дә чиксез.
Аннан шуны да онытмыйк, «алтын бозауга» табынган бу серле-дәһшәтле көчләр каршында иң куәтле дәүләтләрнең дә җитәкчеләре марионетка гына. Кирәк икән тәхеткә утырталар, кирәкми икән, алып ташлыйлар. Без генә аларны дөньяның кендекләре дип саныйбыз. Ә чынында аларның балавыз курчагыннан артык җирләре юк.
Шулай да көфер дөньясына бүген кем яный? Кавказ тарлавыкларында мылтык тагып йөрүче берничә дистә чеченмы, Әфганстан тауларында ачлы-туклы көрәшеп йөрүче талиблармы, ниндидер мифик «Әл кагъдә» сугышчыларымы, биленә шартлаткыч аскан бер төркем фәлестинме, Кашмирдагы коралсыз мөселманмы, йә булмаса тегендә-монда каршылык күрсәтеп торучы үз иленең мөһәҗиреме? Юк, әлбәттә. Әмма болар үзләре зур көчкә ия булмасалар да, тирән халык катламнарының аңына сеңгән җирдәге коточкыч гаделсезлекне тоемлауның актив халәтен гәүдәләндерәләр. Димәк бу ислам каршылыгы гына түгел, бөтен дөнья изелгән, тапталган, кимсетелгән халыкларның, адәмнәрнең каршылыгы. Әмма кешелекнең 80-85% ын тәшкил иткән бу «массаны» туплар-ядрәләр белән генә бетерерлек түгел, ул үзлегеннән кырылып бетәргә тиеш. Моның өчен әлеге «массага» карата шушы хөкем карарын тормышка ашырырга комачаулаган «экстремист-террористларны» юк итәргә кирәк. Ә ислам нәрсәдә гаепле? Чөнки бу «робин-гудлар» гаделлекне ислам кануннары нигезендә торгызырга тырышалар. Бары ислам мәгәрәләрендә генә әлегә илаһи хакыйкәтьләр берникадәр дәрәҗәдә сакланып калган. Әгәр бу хакыйкәтьләр бетерелергә тиешле «массаның» мәрткә киткән аңына барып җитсә, халыкның 15-20% ыннан артмаган көфер катламы пыран-заран китереләчәк. Әнә бит Аксенов нәкъ исламны «алтын миллиард» идеясен «уйлап чыгаруда» гаепли. Ягъни, бу идеянең киң халык массаларына барып җитүеннән курка. Шуның өчен алар ихлас коммунистлар күтәргән социаль гаделлек идеясеннән дә кәмит ясадылар. Җәллад Сталин, юләр Хрущев, маразматик Брежневларга дилбегәне биреп, миллионлаган кешене юлдан яздырдылар. Илне туздырып, «акыллыларын» «алтын» катламга алдылар, «саташканнарын» «масса»га әверелделәр. Яңа дәвер алдыннан Муса галәйһиссәлам, дүртенче гасырда Гайсә пәйгамбәр өммәтләрен шушы юл белән бетерделәр. Исән калганнарны чиркәү астына кертеп дәрвиш иттеләр. Ислам белән дә, нигездә, эш хәл ителгән. Чиркәү мисалында мөфтиятләр ясап, имамнарга «указ» тоттырып, халыкны «алтынга» һәм «нәҗескә» бүлеп, диннән декорация ясадылар. Алла сүзе үтмәс, шәригать үтәлмәс булды. Аларны иблис вәсвәсәсенә корылган «халыкара кануннар» алмаштырды. Әмма аерым «экстремист» төркемнәр әлеге кануннарга буйсынмый, «кеше хокукларын» бозуны дәвам итә. Башта, «массалар» йоклап ятканда, бу «бандитлардан» тиз котылырбыз дип уйладылар. Әмма эш аларча ук җиңел булып чыкмады. «Массаларда» да аз-маз җан калган икән. «Алтын катлам» теләгәнчә, барлык «массалар» да тиз генә боларга үз «бандитларын» тотып бирмәде. Яшерү ягын карады. Димәк, уяу «массаларны» аракы, әфьюн, фәхеш белән исертеп, мәңге уянмаслык итәргә кирәк. Шулай итеп, әкренләп, сәрхүш «масса» кырыла, «алтын» катлам өскә калка. 
Тик әлегә күпчелек «алтын миллиард» барлыгына ышанып бетми. Аксеновлар сүзенә ияреп, аңа ислам уйдырмасы итеп кенә карый. Әмма бу бик күп рәсми мәгълуматлар белән расланган хакикый чынбарлык. Мирза ага да үз фикерен шуларга таянып дәлилли. Интернеттан алынган соңгы мәгълуматлар буенча, «алтын миллиардка» кергән халыкларның уртача еллык кереме 20 мең доллар тәшкил итсә, биш миллиардлы «массаның» кереме бер мең доллардан артмый. Рәсәйдә бу керем дүрт мең доллар чамасы. Шулай да «затлы» катламга бай халыклар гына түгел, ярлы халыкларның да өске катламы керә. Әлбәттә инде, ил никадәр ярлы, «алтын» катлам белән «нәҗес массасы» аермасы да шулкадәр тирән. Чөнки байларча яшәр өчен күбрәк таларга кирәк. Шуңа күрә болар чик-чаманы белми. Байлардан да баерак буласылары килә. «Затлылык» яман шешкә әйләнеп, үз «массасын» ашый. Шул сәбәпле таланган халыклар бергә оеша алмый. Моңа һәркемнең үз «алтын» катламы киртә булып тора. 
Халыкларны «алтын» һәм «нәҗес» катламына бүлү моделе бөтендөнья көфер үзәге тарафыннан уйлап чыгарылган. Бигрәк тә ул ислам йогынтысы зәгыйфь булган илләрдә нык таралган. Яңа Русиядә дә ул тамыр җәеп килә. Шуңа күрә бу илләрдә бөлүчеләр, чирлеләр, үлүчеләр саны елдан-ел арта. Ислам дөньясы гына әлегә моңа бирешмәскә тырыша. Әмма шәригать кануннарыннан тайпылыш арткан, өске катламның нәфесе үскән саен мөселман илләре дә аның йогынтысына бирелә бара.
Шулай да «алтын миллиардка» кергән халыклар нигә бай һәм «алга киткән», ә кермәгәннәр - ярлы һәм артка калган? Күпләр, тирән уйлап тормыйча, әлеге халәтне шулай аңлаталар: тегеләр акыллы – болар надан, тегеләр уңган - болар ялкау, тегеләр аек - болар сәрхүш һ.б. Моннан турыдан-туры шундый нәтиҗә ясала - тегеләр кеше, болар хайван. Һәм гаҗәпкә калмагыз, бу нәтиҗә җыһудларның «тәүрәт» һәм талмудларыннан килеп чыга. Алдарак аңа тукталырбыз. Әлегә бер нәрсәне ачыклап китик. Бай һәм ярлы булу нидән килә соң? Акылданмы, уңганлыктанмы, тырышлыктанмы, таланттанмы, осталыктанмы, әллә бүтән нәрсәдәнме? Әйдәгез, көне-төне үз хуҗалыгында эшләүче гади авыл кешесен алыйк. Аның бит шактый гына уңганлыгы һәм тырышлыгы да, азмы-күпме таланты һәм осталыгы да, үзенә җитәрлек кенә булса да акылы да бар. Әмма никадәр тырышмасын, бите белән җир себермәсен, урламыйча, алдамыйча яшәгәндә әллә ни баеп китә алмый. Бары очын-очка ялгап кына яши. Зур өйләр төзергә, затлы машина алырга, иркенләп ял итәргә башына да килми. Еллык кереме 20-30 меңнән артмый. Бу да әле утын-суын кисмәсәләр, җирен-басуын алмасалар, печәнен-утынын әзерләргә комачауламасалар, тапкан малын урламасалар, салым белән бөлдермәсәләр. Әле бит корты- коңгызы, җиле-давылы, юеше-корылыгы бар. Ярар, бу кеше әллә ни укымаган, зур һөнәр үзләштермәгән, зур талантка ия булмаган ди. Ә менә доктор, профессор дәрәжәсенә ирешкән намуслы галимнәрне, зур талант иясе язучыларны, шагыйрьләрне, сәнгать осталарын алыйк. Аларның да бит яшәү дәрәҗәсе шушы авыл кешесенекеннән артмый. Ә җәмгыятьнең бөтен бозыклыгын төзәтергә алынган укытучы-табибларны алыйк. Аллар, гомумән, фәкыйрьлек чигеннән үтә алмый. Аның каравы, укырга да, эшләргә дә теләмичә, укытучыларның үзәгенә үткән башкисәрләр, һавадан табыш ясаучы «бизнесменнар», табигатьне талап баючы «эшмәкәрләр», иманын һәм тәнен сатып көн күрүче фәхишәләр, дәүләт имчәген суырып ятучы ришвәтче сәясәтчеләр, халык милкен прихватизацияләгән байбәтчәләр, җәсади нәфесен тыя алмаган надан түмгәк-түрәләр «иномаркаларда» җилдертәләр, «хан сарайлары» салалар, «виллалар» төзиләр, «канарларда» ял итәләр. Менә шушы «алтын» катламга ислам комачаулый да инде. Чөнки ул иблис коткысы белән чылбырдан ычкынган җинаятьчел «чиксезлекне» чикләргә, иярләргә тырыша.
Әлбәттә, үз хәләл көче, таланты, осталыгы, сәламәтлеге һәм берникадәр дәрәҗәдә уңучанлыгы аркасында мул тормышта яшәгән кешеләр бу исәпкә керми. Алар хәрәмгә яшәгән бәндәләрдән аермалы буларак, байлыкны үзмаксат итмиләр, аны саваплы эшкә җигәләр, кешеләргә карата ярдәмчел, миһербанлы, игътибарлы булалар. Байлык та бит ул, фәкыйрьлек кебек үз колларына карата Алланың сынавы. Бәлки бу сынау катырактадыр. Шуңа күрә сүз монда ярлыны байга, байны ярлыга каршы кую турында түгел, хәләлне хәрәмнән аеру турында бара. Югыйсә, хөсетлек һәм көнчелеккә бирелеп, яңа большевизм, яңа «шариковлар» тудыруыбыз бар. Сүз монда бары тик хәрәмгә корылган җәмгыятьтә «алтын миллиардның» ничек хасил булуы турында бара. Чөнки болар барлык чикләрне үтеп, кешелек дөньясын һәлакәткә этәрә. Моны алар үзләре дә белә, әмма ихлас тәүбәгә киләсе урынга, гаепне исламнан эзли.
Кайберәүләр «алтын миллиардның» барлыкка килүен җир йөзендә халык саны артуы, табигый байлыкларның кимүе белән акларга тырышалар. Әйе, андый проблемалар да бар. Әмма төп сәбәп анда түгел. Халык саны артса да, фән үсә, яңа технологияләр барлыкка килә; табигый ресурларның бер төре бетсә, икенче төре барлыкка килә. Ягъни халык саны белән яшәү ресурслары арасында һәрвакыт ниндидер баланс, көйләнү саклана. Тикмәгә генә һәр бала үз ризыгы белән туа дип әйтмибез. Ә нәрсә җитми соң? Җәмгыятьтәге социаль гаделлек. Һәм иң гаҗәбе шул: байлык арткан саен тизләнеш белән нәфес үсә. Нәфесне бары тик иман гына егәрли ала. Ә иман сакчысы булып Алла кануннарына нигезләнгән дин тора. Иман һәм дин булганда иң фәкыйрь җәмгыятьтә дә иминлек саклана. Социаль гаделлек бозылган илләр генә рухи һәм матдәви кризис кичерә. Моны бүгенге Русия мисалында да күрсәтергә була. Кеше башына бу илдә еллык керем 4 мең доллар чамасы дигән идек. Гаиләдә дүрт кеше булса, бу 16 мең доллар дигән сүз. «Алтын миллирдка» кергән илләр белән чагыштырганда бу әллә ни күп түгел. Ә шулай да бу суммага өч бүлмәле фатир алырга була. Бер елда. Без исә гомер буе эшләп тә бер иске фатир ала алмыйча интегәбез. Чөнки безнең фатирларны «алтын» катламның затлы кәттиже ашый. Кеше башына 500 доллар туры килә торган җәмгыятьтә аерма тагы да зур. «Алтын» кеше сарайда яши, фәкыйрь бәндә урамда ауный. Аның каравы, еллык керем 32 мең доллар тәшкил иткән Америкада дүрт кешелек гаилә бер елда безнең үлчәмдәге өч бүлмәле 8 фатирга ия була ала. Әлбәттә, гаделлек булса. Гаделлек булмаган очракта да, андагы фәкыйрь безнең байга тора. Русия бик ук бай булмаса да, гаделлек булса без бик әйбәт яшәр идек. Моны дәлилләү максатыннан Алмаз Миргаязовның «Заман» гәзитендә басылган бер язмасын китерәм: «Тормыш авыр, икътисад баткаклыкта дип зарланабыз. Моның сәбәпләрен, гаеплеләрне эзлибез. Ә алгарыш һаман юк. Акча һаман җитми, ә ашыйсы килә. Шулай да җир асты тулы нефтъ, газ, алтының тулып ятсын да, ашарга булмасын - акылга сыймаслык нәрсә бит бу. Соңгы мәгълуматлар буенча Рәсәйдә нибары 145 миллион чамасы кеше яши. Шуларның 29 миллионы балалар, 30 миллионы картлар, 7,4 миллионы эшсезләр һәм 17 миллионы (!) алкоголиклар (исәптәгеләре, әлбәттә). Шул ук вакытта һәр 100 кешегә уртача 12 автомашина туры килә (12 се дә бер кешедә булуы мөмкин). Һәр адәм баласы елына уртача 58 кг ит, 120 кг икмәк ашый - көненә 160 һәм 320 шәр грамм дигән сүз. Һәр кешенең айлык кереме 2165 сум тирәсе (балаларның акча эшләмәгәннәрен, картларның пенсияләре песи ашатырга гына җитүен исәпкә алсак, ике тапкыр күбрәк сумма чыга). Әле шуның өстенә Рәсәйдәге һәр кешенең мендәре астында 690 шар доллары да бар икән. Торак мәйданга килгәндә, кеше башына 19 шар квадрат метр яшәү урыны туры килә. Моның өстенә һәр кешегә 11,7 га җир, 5,9 га урман, 1,5 га басу, ел саен 2,1 тонна нефть һәм 4,1 тонна газ туры килә. Җәмәгать, бу кадәр бай булып та, тормыш авыр дип зарлану килешәме соң?», - ди автор. 
Кайберәүләр мине ясалма тигезләүгә (уравниловкага) өнди дип уйлаулары бар. Юк туганнар, мин кешеләрне тигезләүгә өндәмим, тигезлеккә (равенствога) өндим. Тигезләү белән тигезлек икесе ике нәрсә. Беренчесе аның ялкауга куәт, икенчесе – социаль гаделлек (социальная справедливость). Әмма күпчелек моны буш хыялга (утопиягә) саный. Әнә, диләр, социалистлар, коммунистлар моны эшләп карады бит инде. Шуннан нәрсә килеп чыкты? Нәкъ киресе. Мондый фикерләү иң бөек идеяләр белән дә ришвәти уйнауның аяныч нәтиҗәсе.
 Бу тискәре нәтиҗәнең сәбәбе нидә? Беренче – ихлас коммунистлар социаль гаделлекне тигезләүгә кайтарып калдырдылар һәм әрәмтамакларны тудырдылар. Икенче - социаль гаделлек идеясен диннән аердылар һәм Алла каршында җаваплылыкны бетерделәр. Өченче - Алладан курыкмау мөнафиклыкка китерде һәм тоташ ришвәтчелек тудырды. Башлары зинданнан чыкмаган намуслы кампанеллалардан башланган илаһи омтылыш ришвәти «брежневчылык» белән тәмамланды. Бүген исә соңгыларның «элитный» варислары «алтын миллиард» катламына килеп кушылды. Шуны тоемлаган илаһи бәндәләр җәмгыятьне дин юлына өндәде. Әмма монда да «брежневчылык» өскә чыкты. Чөнки социаль ихласлык белән бергә дини ихласлыкның да тамырлары киселгән иде. Шундый ук хәл ихлас милләтчелек белән дә кабатданды. Шулай итеп җәмгыять тулысы белән «алтын» һәм «нәҗес» катламнарына бүленде. Һәм моны ихлас динчеләр, ихлас милләтчеләр, ихлас социалистлар түгел, ришвәти динчеләр, ришвәти милләтчеләр, ришвәти социалистлар эшләде. Димәк, «алтын миллиард» идеясе ихлас исламчылардан түгел, ришвәтче иблисчеләрдән чыга.
Инде бу идеянең асыл (гносеологик) тамырларына төшеп карыйк. Иң беренче үзебезгә шундый сорауны куйыйк. Нишләп бу идея дөньякүләм йогынтыга ия? Нигә аңа иң ихлас кешеләр дә каба? Ник Алла дине дә аңа каршы тора алмый? Әллә иблис мәлгунь Алладан да көчлеме? Тирәнгәрәк төшә башласаң әллә нинди гонаһлы уйлар килә. Әмма сабыр итик.
Алдарак әйткәнемчә, «алтын» халык идеясе «Алла сайлаган милләт»нең «тәүрәт»енә салынган. Вавилон һәм Кодус талмудларында ул гамәлләштерелгән. Дәһри (атеист), мөшрик (мәҗүси), яки диннең илаһи асылын аңламаган кешегә моның әһәмияте юк. Алар күптән инде «алтын» халык өчен чимал, ашлама, тауар вазыйфасын үти. Тик үзләре моны белми. Шулар колы булсалар да, Алла колы булуны түбәнлеккә саныйлар. 
Әмма диннең илаһи асылын аңлаган, бер Аллага гына табынган диндар өчен бу ифрат мөһим мәсьәлә. Чөнки «тәүрәт» һәм талмуд буенча «алла сайлаган халык» исәбенә кермәгән бәндә «гой», яки мәхлук, гади телгә күчерсәң, хайван санала. Ягъни андый бәндә хайван хокукына гына ия була ала. Әйе, аны да ашаталар, эчертәләр, өйрәтәләр, дәвалыйлар, торыр урын бирәләр, күңел ятса иркәлиләр, юлга чыгарга кирәк булса - җигәләр, ашарга кирәк булса - бугазлыйлар, кияргә кирәк булса - туныйлар, сакларга кирәк булса – өрдерәләр, буйсынудан чыкса – типкәлиләр, кирәге калмагач – куып чыгаралар. Ә иң гаҗәбе, боларны зур дәрәҗәгә санап, хуҗасына эт тугърылыгы күрсәтеп, «гой» «үз теләге» белән эшли. Хуҗа вазыйфасын, әлбәттә инде, «алтын» халык яки аның «көтүчеләре» үти. 
Шулай да мондый «илаһи» бүленешнең нигезе һәм асылы нидә? Нигә күрә торып кеше шуңа риза? Чөнки ул диннең илаһи асылын белми. Аның өчен, нигездә, дин ул – мәчет-чиркәү, мулла-поп, тәре-шамаил, ярымай-хач, вәгазь-дога, чалма-чикмән, түбәтәй-яулык һ.б. Шуларның уңай яки тискәре тәэсирен тоеп, ул йә динле, йә динсез, йә мөшрик, йә мөнафик була. Күпчелек исә, «өсләр», яки «алтын катлам» хуплаган идеологиягә иярә. Шунда инде бөтен фаҗига дә. Кеше үз ихтыяры белән илаһи хакыйкәтькә турыдан-туры чыга алмый. Иманы зәгыйфь булганга иблис дөньясы киртәләгән нурга тоташырга үзендә көч тапмый. Ярдәм кулы сузучыларны да күрми, танымый.
Ә чынлыкта исә, дөнья яратылганнан бирле бер Алла дине хөкем сөрә. Адәм баласы да мәхлукат буларак милләтенә, заманына карамастан, шул дингә буйсынып яшәргә тиеш. Шуңа буйсынмаган бәндә кяфер яки «гой» санала, әйткәнебезчә, хайван хокукында йөри. Асылда бу шулай булырга тиеш тә. Чөнки Алланы танымаган, Аңа буйсынмаган кеше тәмуг иясе. Нәкъ шушы илаһи хакыйкәтьтән ришвәти рәвештә файдаланып, җыһудлар үзләрен Алла кешеләре, башкаларны аларга буйсынырга тиешле «гой» дип саныйлар. Шуның өчен алар Муса г.с. китергән Тәүрәтне үзгәртеп, кешелек тарихын яңабаштан язалар. Хәтта календарьне дә «дөнья яратылганнан башлап» алып баралар. Янәсе, кешелек тарихы җыһудлардан башлана. Шуңа күрә яңартылган «тәүрәттә» барлык пәйгамбәрләр дә, Адәм г.с. башлап, Муса г.с. кадәр җыһудлар. Әлбәттә, Муса г.с.нән соң килгән пәйгамбәрләр моны инкарь итәләр. Шуның өчен Гайсә пәйгамбәр җыһудларның иң югары дини мәхкамәсе (синедрион) тарафыннан хачта кадакланырга хөкем ителә, ә аннан соң килгән Мөхаммәд г.с.нең пәйгамбәрлеге танылмый. Гайсә һәм Мөхаммәд г.с.нәргә ияргән халыклар «Алла кануннарыннан», ягъни җыһудилектән (аларча, яһүдилектән) тайпылуда гаепләнеп «гой»га әвереләләр. 
Шулай да, җыһудлар берничә миллионнан артмаса да, каян килгән соң ул «алтын миллиард»? «Гойлар» исәбенәме? Ә нигә аларның бер өлешенә мондый хокук бирелгән? Нәкъ бөтен хикмәт тә шунда. Чөнки Тәүрәт бозылган кебек үк, «яһүд» төшенчәсе дә бозылган. Ул җыһуд (жид) атамасына әйләнгән.
Кемнәр соң алар яһүдләр? Яһүд төшенчәсе белән җыһуд аңлатмасы нәрсә белән аерыла? Моңа ачыклык кертмичә, без «алтын миллиардның» асылын аңламаячакбыз. Шуңа күрә «яһүд» төшенчәсенең мәгънәсенә тирәнрәк керик. 
Татар телендә «яһүд» һәм «яһүди» сүзләре этник һәм дини төшенчәләрне белдерә. Тарихи күзлектән караганда, бу дөрес. Әмма бүген бу дөрес түгел. Җыһудлар әле дә шундый аңлатма ягында. Чөнки бу очракта җыһудка каршы баручыларны «антисимитизмда» гаепләп, җавапка тартырга була. Асылда исә, бүгенге «яһүд», «яһүди» атамалары этник төшенчә дә, дини төшенчә дә түгел, ә көфер төшенчәсе. Эш шунда ки, борынгы яһүд белән хәзерге яһүд икесе ике нәрсә. 
Башта яүрәй (еврей) һәм яһүди (иудей) төшенчеләренә аңлатма бирик. «Яүрәй» сүзе чыгышы (этимологиясе) ягыннан семит телләре канунчылыгы буенча иврим, иврит, Ибраһим(Авраам) төшенчәләренә тиңдәш. Ягъни, бу сүз Ибраһим г.с. балалары дигән мәгънәне аңлата. Шулай булгач, ул бүгенге яүрәйләргә генә түгел, барлык семит, шул исәптән гарәп һәм фәлестиннәргә дә кагыла. Әмма Рим яуларыннан соң латин телләре канунчылыгы нигезендә «иврим» сүзе яүрәй (еврей) сүзенә әйләнә. Бу атама соңга таба нәсара һәм ислам дине кабул итмәгән ивримнарга гына берегеп кала. Чөнки нәкъ алар күчмә тормыш белән яшәгән бедуиннардан аермалы буларак Исраил халкының төп шивәсен тәшкил итәләр дип санала. Бу күренешне «татар» атамасы белән чагыштырып була. Алтын Урда мәмләкәтендә барлык халыклар да этник яктан анык булмаган «татар» атамасы белән йөри. Урда таркалгач, бу атама инде этноним рәвешендә Казан һәм Кырым татарларына (дөресрәге, болгарларына) гына берегеп кала. Чөнки алар бу мәмләкәтнең дәүләти нигезен тәшкил итәләр. Бүгенге «урыс» атамасы да этник асылыннан ерак тора. Ул, башлыча, этник яктан төрле булган халыкларны ассимиляция вазыйфасын үти. Русия мәмләкәте таркалган очракта бу атама дәүләтне оештыручы булып саналган Мәскәү урысларына гына берегеп калачак. 
«Яһүд», «яһүди» атамалары да шундый ук үзгәреш кичерә. Мәгълум булганча, милади дәвергә кадәр 600 еллар элек Ибраһим г.с. кавеме 12 буынга бүленә. Үзләрен Исраил (яки Якуп г.с.) балалары дип аталган ун буыны Исраил, ә Яһүдә (Якуп г.с.нең кече улы) нәселе дип атаган ике буыны Яһүдә дәүләтен төзи. Исраил дәүләте Фәлестиннең төньягында, Яһүдә дәүләте көньягында урнаша (бүген алар Израиль дәүләтен һәм Фәлестин автономиясен тәшкил итәләр). Әмма берникадәр вакыттан Исраил дәүләтен ассириецлар, ә аннан соң фарсылар басып ала. Җирле халык баскынчылар йогынтысында әкренләп ассимиляцияләнә һәм үзенең этник асылын югалта. Шуларның бер өлеше соңыннан самаритяннарга әйләнә, икенче өлеше исә, бүгенгечә әйтсәк, манкортлаша. Яһүдә дәүләте әле 140 ел буена яшәвен дәвам итә. Әмма ачлык таралу нәтиҗәсендә Яһүдә балаларының күпчелеге Йосыф г.с. сыену урыны тапкан Мисырга юнәлә. Берникадәр вакыт тыныч яшәгәч, фиргәвен халкы тарафыннан боларны кысу башлана. Мисырдан аларны Муса г.с. алып чыга. Шунда Яһүдә кавеменә Тәүрәт иңә. Берәүләр аны ихлас кабул итә, икенчеләр исә, табыну поты итеп«алтын бозау» ясый. Моның өчен Муса г.с. пот ясаучыларның бер өлешен җәзага тарта, икенче өлеше исә, тыштан булса да Тәүрәтне кабул итә. Әмма барысы бергә үзләрен яһүдиләр, ягъни Яһүдә балалары дип атыйлар. Шулай итеп этник һәм илаһи аң кушымтасында яһүд милләте барлыкка килә. Ягъни «яһүд» атамасы этник төшенчәне дә, дини төшенчәне дә үз эченә ала. Дөресрәге, «яһүд» этник атамасыннан дини «яһүди» атамасы барлыкка килә. Ягъни Алла дине милләтләштерелә. Шулай да Тәүрәтнең илаһи тәэсире көчле булганлыктан, аның йогынтысы этник асылын югалтып барган Исраил халкына да тарала. Шуңа күрә алар да үзләрен этник яктан да, илаһи яктан да яһүдләр яки яһүдиләр дип саныйлар (шулай отышлырак була, күрәсең). Әмма хак дин күпчелек тарафыннан ихлас күңелдән кабул ителмәгәнлектән, «алтын бозау» идеясе өскә чыга. Исраил-Фәлестин җирләрен бозыклык баса. Тыштан Тәүрәт кануннары сакланса да, эчтән исә көфелек арта. Шул вакытта Гайсә пәйгамбәр килә. Ул яһүд-яһүдиләрне Алла кануннарын үтәргә, ягъни илаһи Тәүрәт нигезендә яшәргә чакыра. Аларны мөнафиклыкта, Илаһи китапның хәрефен үтәп, рухын бозуда гаепли. «Сез яһүдиләр түгел, иблис өере», - ди ул (Алла сүзчесе Иоанн ачышында – Матфей инҗиле 2:9, 3:9). Әлбәттә, яһүдләрнең эчтән «алтын бозауга» табынган өске катламына, руханиларына, дини идарәгә (синедрионга) бу ошамый һәм алар Гайсә г.с.не үлем җәзасына хөкем итәләр. Шулай итеп Тәүрәт китабының яһүди нөсхәсе илаһи асылын җуеп гамәлдән чыга. 
Димәк бүгенге яһүдләр Тәүрәт яһүдләре түгел, ә «иблис өере», заманча әйтсәк – җыһудлар (жидлар). Шуңа күрә дә бу проблеманы яхшы белгән язучылар әлеге төшенчәләрне бутамаска тырышалар. Тәүрәт яһүдиләрен бүгенге яһүдләрдән аерыр өчен, соңгыларын җыһуд дип атыйлар. «Алтын миллиард» башында да илаһи яһүдләр түгел, шушы җыһудлар тора.
Ә инде җыһудлашкан Тәүрәт гамәлдән чыккач, аның илаһи нөсхәсе әүвәл Зәбүр, соңыннан Инҗил белән яңартыла.
Әлбәттә, Тәүрәт яһүдләре арасында Гайсә пәйгамбәргә иярүчеләр дә була. Бүген аларны христианнар дип атыйлар. Ә чынында ул вакыттагы ихлас тәүрәтчеләр дә, беренче христианнар да мөселман, ягъни бер Аллага буйсынучылар була. Шулай итеп яһүдләр икегә бүленә: илаһи, ягъни мөселман яһүдләренә һәм мөнәфи, ягъни көфер җыһудларга. 
Әмма дүртенче гасыр урталарында Рим мәмләкәте мөселман-христианнарны җиңә алмагач, өске даирәләргә хас мөнәфи юл белән христианлыкны дәүләт дине дип игълан итә. Илаһи христианлык (хак ислам) формасы белән христиан, эчтәлеге буенча рим мәҗүсилеге белән алмаштырыла. Ирекле дини җәмгыять дәүләткә буйсынган чиркәү астына куып кертелә. Шушы максат белән 325 һәм 375 елларда ике Никей соборы җыела. Рәсми дин башына мәмләкәткә турылыклы руханилар (епископлар) куела. Алдарак әйтеп үткәнемчә, дәүләт һәм чиркәү берләшеп, бу көфран тайпылыш белән килешмәгән хак христианнарны (безнеңчә, мөселманнарны) кырып бетерә. Ихлас диндрлык яңадан эчкә яшеренергә мәҗбүр була. Тик шулай гына пәйгамбәрләрдән килгән дин фитрый иман сагында тора ала. Әмма яһүди-нәсара тайпылышында барлыкка килгән рәсми дин кешелек җәмгыятен рухи таркалышка (кризиска) китерә. Җирдә җәһлият чоры урнаша. Адәм баласын бу халәттән чыгару өчен Аллаһы Тәгалә тарафыннан пәйгамбәребез Мөхаммәд г.с. аркылы Җиргә Әһле Китапның соңгы нөсхәсе булган Коръәни Кәрим иңдерелә. Әмма җәһли дәвернең имамнары йә мөшрик (мәҗүси), йә мөнафыйк (икейөзле), йә көфер булганлыктан хак дингә каршы чыгалар. Шуңа да карамастан, фитрый иманнары сакланып калган адәм балалары җәһлият пычрагыннан әкрен генә арына башлый. Ислам дине куәтләнеп китеп, дөньякүләм тарала. Җир йөзендә берничә гасырга илаһият чоры урнаша. Әмма көфер дөньясын бу хафага сала. Бөтендөнья иблис гаскәре берләшеп, ислам диненә каршы тәре һөҗүмнәре оештыра. Әкренләп җәмгыяви исламның да илаһи асылы зәгыйфьләнә башлый. Рухи-илаһи җәмгыятьләр дәүләт-мәмләкәт төсмерен ала. Дин дә рәсмиләштерелеп, дәүләтнең йомышчы малаена әверелә. Хәлиф Гомәр заманында дини киңәшче вазыйфасын гына башкарган мөфтиләр рим-христиан чиркәве мисалында рәсми дин башына куела башлыйлар, ягъни аларга шул ук епископ вазыйфалары йөкләнә. Бу сәясәт бигрәк тә госманлы халифәте вакытынды көчәя. Патша Русиясе дә моннан оста файдалана. Һәр патшага диндарлар өстеннән күзәтчелек итүче «үз мөфтие» кирәк була. Шулай итеп мөфтиләр дөньяви (асылда көфран) кануннар белән идарә итүче хакимдарларның аркадашларына (союзникларына) әйләнә. Бүгенге көндә рәсми диннең (яһүди, насара, ислам, будда, һинд һ.б.) баш руханилары (первосвященниклары) тоташ дөньякүләм синедрион тәшкил итәләр. Әлеге югары мәхкәмәгә буйсынмаган ихлас диндарларга экстремистлар, террорчылар, вәһһабилар, бандитлар, дошманнар, фанатиклар, фундаменталистлар һәм шуның ише «гасьянчылар» мөһере сугыла. Дөрес, бу исемнәр бүген, нигездә, «исламчыларга» тагыла. Чөнки башка дини мәсхәбләрнең ихлас диндарлары күптән инде йә кырылып бетерелгән, йә саташтырылган, йә монастырь мәгәрәләренә бикләнгән. Дәрвиш (люмпен) төркеме исә, хак исламга каршы көрәштә «туп итенә», «корбан тәкәсенә» әверелдерелгән. Димәк көфер дөньясына каршы торырлык илаһи көч бары тик исламда сакланган. Әлбәттә, рәсми исламда түгел, хак исламда. 
Шулай итеп, көфер җыһудлар тырышлыгы белән Аллага буйсыну «алтын бозауга» табыну белән алмашына, ә «Алла сайлаган халык» «алтын миллиардга» әйләнә. Бу «затлы» кавем башында «яһүд»ләрнең торуы беркемне дә борчымый. Чөнки, күрсәтеп үткәнчә, алар Тәүрәт яһүдләре дә, этник яһүдләр дә түгел. Үзләрен христиан яки мөселман дип санаучы «алтын миллиардка» кергән башка кавемнәр дә Инҗил, Зәбүр яки Коръән халкы түгел, ә иблис кавеме, Гайсә пәйгамбәр әйтмешли, «иблис өере». Басым ясап әйтәм, бүгенге «алтын бозауга» табынган «алтын миллиард» башында торучы яһүдләр этник һәм илаһи яһүдләр түгел, ә бу атаманы һәм Тәүрәтне ришвәти рәвештә үзләштерүче көфран яһүдләр яки җыһудлар (жидлар). Илаһи яһүдләр алар Муса г.с. белән бергә фиргәвеннән качып Мисырдан чыгучы, ә бүгенге көндә ислам һәм христиан динен тотучы фәлестиннәр. Алар арасында караимнар шикелле Тәүрәт яһүдләре дә булуы ихтимал. Шуңа күрә фәлестин җитәкчесе мөселман һәм христиан фәлестиннәренең дә имамы санала. Әмма бу хакыйкәтьне халыктан яшерәләр. Яшермәсәң, хак дингә каршы бару була, яшерсәң - «террористларга» каршы көрәшү мөмкинлеге туа. Дөрес, җыһудлар да Алла кануннары буенча яши шикелле. Синагогалар тоталар, раввиннар әзерлиләр, гореф-гадәтләрне үтиләр. Барысы да түгел, әлбәттә, азчылык. Арада ихласлары да бардыр. Әмма Исраил белән рәсми рәвештә «тәүрәт» һәм талмуд нигезендә идарә итәләр. Бу аларга«сайланган халык» буларак, Алла исеменнән дөнья белән идарә итү өчен кирәк. Шуның өчен дин дәүләттән аерылган дип тә тормыйлар. Моны алар «гой»ларга тагалар. Чөнки «гой»ларның диннәрен санга сукмыйлар. «Гой» үз динен тотмаса, дәһри булса, җыһудлар өчен кулайрак. Әмма «яһүд дине» күптән инде Муса г.с дине түгел. Муса г.с. дине булса, үзләрен Алланың жирдәге илчеләре дип санаган аның баш руханилары Гайсә г.с.не үлем җәзасына хөкем итмәсләр иде. Гайсә г.с дә аларны «сез яһүдиләр түгел, иблис өере», дип атамас иде.
Җыһудлар бүген иң югары илаһи хакыйкәтьне үзләштереп, иң зур бозыклык тараталар. Бу мөнафиклыкның иң югары баскычы. Моның өчен аларны тәмугъның иң түбән каты көтүе ихтимал (Алла сакласын!). Соңгы рәсми мәгълуматлар буенча, «Алла сайлаган халык» арасында фәхишәлек беренче урында тора. Дөньядагы бөтен бозыклык шулардан килә. Аларның кем икәнлеген дуслары аша да белергә була. Бу халыкның фәлестиннарга карата эшләгән вәхшилеген рухи яктан череп барган Америка, Англия һәм башка көнбатыш илләре яклый. Чөнки көнбатыш дөньясы тулысынча диярлек җыһудлар идарәсенә күчте. Инде дөньяның калган өлешен яулап бетерәсе генә калды. Әмма бу юлда иң төп киртә булып ислам дөньясы тора. Ул җиңелсә, Азия-Африка илләре ком сарайлары шикелле ишелеп төшәчәк. Хәтта Кытай, Һиндстан кебек борынгы цивилизацияләр дә бу мәшһәргә каршы тора алмаячак. Шуңа күрә дә, никадәр зур каршылыклар тумасын, иртәме-соңмы, болар ислам дөньясын якларга мәҗбүр булачак.
Күпләр минем сүзләремә ышанмас. Шуңа күрә талмудның «Мәңгелек Кодус (Иерусалим)» дигән бүлегеннән түбәндәге сүзләрне китерәсем килә:
«Бәни Исраил – дөньяның үзәге. Бәни Исраил үзәгендә – Кодус, Кодус үзәгендә – Алла йорты (Храм), Алла йорты үзәгендә – Тәүрәт көймәсе (Ковчег Завета), аның каршында -Галәмнең нигез ташы (эвен штия - краеугольный камень мироздания)». 
Бу җыһудларның төп максаты. Әмма хак мөселманнарының кыйбласы Мәккә. Мәккә үзәгендә Кәгъбә, Кәгъбә эчендә Коръән, Коръән каршында Галәмнең нигез ташы - «караташ». Әйе, башта болар барысы да Кодуста булган. Кыйбла да шунда юнәлгән. Әмма Тәүрәт, Зәбүр, Инҗил гамәлдән чыгып, Коръән иңгәч, болар барысы да Мәккәгә күчкән. Шул исәптән кыйбла да. Ул гына да түгел, Кәгъбәнең үзен дә яһүдләрнең нәсел башы саналган Ибраһим (Авраам) г.с. төзегән. Ә ул бит гарәпләрнең дә нәсел башы. Кыйбла алмашынгач, талмуд раславы да гамәлдән чыккан. Шушы илаһи хакыйкәть җыһудларга тынгылык бирми. Шуңа күрә талмудның хаклыгын раслау өчен гарәпләрне юк итәргә, Кагъбәне, аңа беркетелгән Галәмнең асыл нигез ташын кулга төшерергә кирәк. Шуның өчен алар мөселманнарга, беренче чиратта, гарәпләргә каршы аяусыз сугыш алып бара. Дөнья бетсә бетсен, әмма Кәгъбә һәм «караташ» (эвен штия) алар кулына күчсен. Бу инде дөнья Иблис кулына күчә дигән сүз. Әмма моның булуы мөмкин түгел. Иблис Адәм баласының нәфесен аздырып, Галәмне биләргә тырышса да, Галәмнәр хуҗасы бер Алла гына ул. Соңгы хөкемне дә ул чыгарачак. Һәм «иблис өеренә» ул бик каты җәза булып төшәчәк. 
Шуңа күрә адәм баласы иблистән түгел, Алладан куркарга тиеш. Әгәр Алладан курыкмыйча «иблис өеренә» иярсә, моның өчен җәзасын иблис белән бергә алачак. 
Әйе, бүген илаһи Бәни-Исраил җире, аның пәйгамбәрләр миграҗга ашкан изге башкаласы Кодус (Иерусалим) бөтен дөньядан күчеп килгән «иблис өере» кулына күчте. Мин Казаннан Исраилгә күчеп киткән байтак кына җыһудларны беләм. Алар монда Тәүрәтне түгел, бер генә яһүд йоласын да белмиләр иде. Бер-бер хәл булганда, без аларга үзебез белгән теге яки бу йоланы аңлата торган идек. Ә менә Исраил җиренә аяк баскач, җирле «яһүд»ләрдән дә «яһүд»рәк булдылар. Ислам дөньясына каршы көрәшнең авнгардына әйләнделәр. Хәтта җирле «яһүд»ләрдә дә бу ризасызлык тудырды. Натаннар, Аксеновлар да шуңа мисал. Бу мөртәтләр «алтын бозаудан» азрак өлеш чыгар дип куркалар ахры. Аларга Роальд Сәгъдиев кебек татар җыһудлары да кушылды. Америка җыһудәсенә өйләнгән якташыбыз Казанга килеп, Русия белән Американы бергә кушылып, «бөтендөнья терроризмына», ягъни хак исламга каршы көрәшергә чакыра. Ә үзенең яңа ватанының дөньякүләм терроризмның башында торганын белми һәм белергә дә теләми булса кирәк. Аксенов, Сәгъдиев мисалларыннан күренгәнчә, җыһудларның бернинди дини һәм милли йөзе юк. Шуңа күрә дини-этник яһүд атамасын җыһудлар белән бутамаска кирәк. Бүген Исраил дәүләте дини-этник яһүдләрнең ватаны түгел, Иса пәйгамбәр тарафыннан «иблис өере» дип аталган бөтендөнья җыһудларының рухи һәм җәсади террор үзәге. 
Димәк бүген дөньяда көрәш мөселманнар һәм христианнар, яһүдләр һәм башка халыклар арасында түгел, көфер һәм илаһият дөньясы арасында бара. Беренче төркемгә «алтын бозауга» табынып, иблискә иярүчеләр, икенче төркемгә Аллага буйсынып, пәйгамбәрләр юлын сайлаучылар керә. Боларның иҗтимагый яшәешләре дә, рухи тормышлары да капма-каршы. Беренчеләрнең иҗтимагый яшәешләре хәрәмгә (алдауга, талауга) корылса, икенчеләрнең хәләлгә (социаль гаделлеккә, хокукый тигезлеккә) корылган. Беренчеләрнең рухи тормышы социаль иделолгияләр, чиркәү (рәсми исламны да кертеп) гадәтләре белән көйләнсә, икенчеләрнең Алла кануннары, җәмәгать тәртибе белән көйләнә. Беренчеләрнең имамнары – хуҗа яки аның көтүчесе булса (вождь, пастух), икенчеләрнең кардәш саналган көтү башы (вожак) була. Әмма, беренчеләр – азчылык, икенчеләр – күпчелек. Шуңа күрә икенчеләр «бүлгәлә һәм хакимлек ит» дигән максат белән беренчеләрне диннәргә, милләтләргә, дәүләтләргә аералар. Ә үзләре өчен бер генә дин, бер генә милләт, бер генә дәүләт бар. Икенчеләрне илаһи хакыйкәтьтән читләштерү өчен көне-төне меңләгән мәгълумат чаралары эшли, миллионлаган кешенең каны коела, миллиардлаган доллар акча сарыф ителә. Бер карасаң, моннан котылу чарасы да юк кебек. Әмма ихлас Аллага ышанган кеше өчен бар. Моның өчен, беренче чиратта, шушы хакыйкәтьне акылың белән аңлап, калебең белән кабул итәргә кирәк. Икенче чиратта, аны телең белән башкаларга җиткерергә кирәк. Өченче чиратта, Алла кануннары белән яшәүче җәмгыять корырга кирәк (бу фикер Коръәндә һәм хәдисләрдә ачык әйтелә). 
Дөрес, бүгенге көндә бу юлдан бару бик авыр, бигрәк тә гамәли яктан. Беренчедән, илаһи хакыйкәтьнең асылын аңлау өчен ифрат тирән гыйлем һәм кальби ихласлык кирәк. Икенчедән, шушы хакыйкәтьне халыкка җиткерү зур кыюлык таләп итә. Өченчедән, иң зур каршылыкны гамәл тудыра. Күпләр чечен, әфган, фәлестин каршылыгын фанатизм, хәтта террорчылык белән бәйли. Әмма моны шушы хакикый юлны үтмәгән кешеләр сөйли. Чөнки хакыйкәтьне аңлау - бер нәрсә, ә аны аңлату, бигрәк тә гамәлгә кую – икенче нәрсә. Хакыйкәтьне аңлап та дәшмәсәң, әле бу бер хәл. Синең эчеңдәгене кем дә белми. Йөре шунда хыялланып. Аңлата башласаң, әмма нәтиҗәсе булмаса, син әле «саташкан» гына, ә халык иярсә – бу инде фетнә. Гамәл кыла башласаң – вәһһаби, дошман, бандит.
Чечен халкы дә бит мылтыктан башламады. Кануный рәвештә мөстәкыйльлек игълан итте. Лигитим юл белән илбашы сайлады. Беркемгә дә янамыйча, үзе теләгәнчә тормышын кора башлады. Мәскәүгә бу ошамады. Сугыш башлады. Чечен нәрсә эшләргә тиеш иде соң? Татар шикелле иреген буш кәгазьгә алмаштырыргамы, әллә каршылык күрсәтергәме? Ул икенче юлны сайлады һәм «бандит» булды. Ә сугыш башлаган чын бандит конституцинон, ягъни, иблис тәртибе урнаштырып йөри. Әлбәттә, күбебез боларның барысын да белә, әмма дәшми. Чөнки без акыллы, алар юләр. Аларга ирек кирәк, безгә кирәкми.
Бу канлы мәшһәрне күреп дагыстанлылар башка юлны сайлады. Исламча яшәешне астан җәелдерде. Шулай итеп Сабанмахи һәм Карамахи яшәеше туды. Андагы мөселманча яшәү үрнәге бөтен Дагыстанга тарала башлады. Бу хәттә Рәсәйнең ул вакыттагы премьер-министры Степашинга да ошады. Бар да тәртиптә, бернинди милиция-полиция юк. Әмма мондый «тар карашы» өчен ул урыныннан алынды. Чөнки Мәскәүгә шуны аңлаттылар: әгәр моңа киртә куймасаң, тиздән бөтен Кавказ халкы хак мөселманча яшәешкә күчәчәк. Шулай итеп Дагыстанга «чечен», «вәһһаби» хөҗүме оештырылды. Икенче «чечен сугышы» башланды. Кавказга шыплап гаскәр тутырылды. Дагыстан «вәһһбиларының» оялары туздырылды, чечен халкы канга батырылды. 
Шундый ук хәл талиблар белән дә булды. Әмма киңрәк күләмдә. Талиблар урнаштырган җәмгыяви (социаль) гаделлек халыкның күңеленә хуш килде. Шуңа күрә тиз арада бөтән Әфганстан диярлек алар кулына күчте. Бу хәрәкәтне туктатмасаң, бөтен Урта Азиядә мөселман идарәсе урнашуы мөмкин иде. Ә алга таба нәрсә буласын кем белә?
Шуңа күрә моны күреп бөтен көфер дөньясы берләште.
Үзләре әйтмешли, дөньяда яңа тәртип, иблис тәртибе урнашты.
Димәк, көфер дөньясы вәсвәси һәм ришвәти исламнан түгел, хак һәм гамәли исламнан курка. Шунда инде бөтен хикмәт тә.
Күргәнебезчә, хак исламның дөньякүләм таралуы өчен бернинди корал да, пропаганда да, террор да кирәкми. Ул тыныч юл белән, гадел гамәл рәвешендә тарала ала. Моңа көфер дөньясы күптән инанды инде. Ул исламның корал көченнән түгел, Коръән аркылы иңдерелгән илаһи куәтеннән курка. Бу турыда егерменче гасыр башында ук Англиянең премьер-министры әйткән иде. Корал көче белән ярты дөньяны биләгән бу империя фәкыйрь әфган халкын буйсындыра алмагач, болай дигән иде: «Исламны корал көче белән җиңеп булмый, аны Коръәннән мәхрүм итәргә кирәк, шунда гына без мөселманнарны буйсындыра алабыз». Шуннан бөтен көфер дөньясы Коръәнгә каршы күтәрелде, әмма аны юк итә алмады. Алла сүзен юкка чыгарырга көче җитмәде. Ислам тыныч юл белән дөнья буйлап җәелүен дәвам итте. Инде башка юл кирәк булды. Бу юл – мөселманнарны вәхшиләр, террорчылар итеп күрсәтү. Моның өчен аларны кораллы каршылыкка кертергә кирәк иде. Төрле провокация юллары белән бу да эшләнде. Кечкенә генә каршылык та дөньякүләм терроризм дәрәҗәсенә күтәрелеп, исламнан карачкы ясалды. Җыһудларның идеологик үзәге булган Англия бу эшнең башында торды. Фәлестин җирләрендә ул Исраил дәүләтен төзеде. Америка халкын «суперменнарга», «суперменшларга» әйләндереп исламга каршы өстери. Янәсе аңа ислам куркынычы яный. Ауропаны да шуңа котырта. Бөтен коткы башы җыһудлашкан «аксөяк» Англиядән килә. 
Әмма иблис вәсвәсәсе белән мингерәйтелгән күпчелек бу хакыйкәтьне кабул итә алмый. Шулардан һаман да яклау эзли. «Алтын миллиардка» кергән халыкларның мул яшәеше аның күзенә пәрдә булып төшә, күңеленә пәрәвез булып ята, акылына сихер булып керә. Моның сәбәп-нәтиҗәләрен аңламыйча, йә аңларга теләмичә, һәркем, гөберле бака шикелле күпереп «алтын үгезгә» әвереләсе килә. Әмма буш куыкка әйләнеп шартлап ярыла, йә булмаса, «алтын үгез» нәҗесенә бата.
 Иблис тантана иткән шушы шартларда татар нинди хәлдә соң? Ул үзен коткару өчен берәр гамәл кыламы?
 Кызганыч ки, ул да тирән таркалыш кичерә. Урыстан да зуррак тизлек белән «алтын» һәм «нәҗес» катламына бүленә. Латин имласын иярләп, интернетка утырып көфер дөньясына ябышып котыласы килә. Әмма бу юлда аны һәлакәт көтә. Бәлки татарның бер өлеше «алтын миллиард» катламына кереп тә калыр. Вакытлыча җәзасын да кичектерер. Әмма халыкның күпчелеген тәшкил иткән «нәҗес» катламына моңа да өмет аз. Ул җыһудларның «гой»лар өчен эшләнгән яшәү кагыйдәләренә буйсынып, аларның идарә, хокук, җәмгыять, икътисад, сәнәгать, фән, мәгариф, мәдәният, мәгълумат системаларын бермә-бер кабул итеп бер-берсен ашап бетерәчәк. Вак кавемнәргә бүленеп атомар кисәкчекләргә таркалачак. Һәркемнең үз баскычы, үз басмасы булачак. Кайсы гына эштә, нинди генә өлкәдә эшләмәсен, ул бөтен гомерен шул баскыч-басмаларга үрмәләүгә сарыф итәчәк. Нинди генә һөнәр иясе булмасын (фән һәм мәгариф өлкәсендәме, сәнәгать яки мәдәният эшендәме, хәрби яки дәүләт хезмәтендәме), ул 15-25 әр баскычтан торган разрядлар, класслар, категорияләр, исем-дәрәҗәләр аша үтәргә мәҗбүр ителәчәк. Җитмәсә болар барысы да лицензияләр, сертификатлар, дипломнар, свидетельстволар, указлар һ.б. шуның ише «гой» таныклыклары белән расланырга тиеш булачак. Бу баскычларны үтү, басмадан-басмага күтәрелү өчен һич тә кызганмыйча йөрәк-миеңне, үпкә-бавырыңны бар куәтенә җигәргә кирәк. Боларның барысына да ялагайлыктан, ришвәттән башка, коллыкка төшмичә ирешеп булмый. Түзсәң түз, чыдасаң чыда. Түзмисең-чыдамыйсың икән – сине сәрхүшлек, әфьюнчелек, җинаятьчелек, зиндан көтә. Башың исән калса, элмәккә кермәсә - соңгы юлга сине хәерче картлык, мескенлек, хасталык озата. Кан һәм дин кардәшләрең булмагач, монда сиңа беркем дә ярдәм итә алмый. Чөнки ыруг-кардәшлек алдан ук бетерелгән, адәм баласы шәхси бәлалары белән ялгыз калдырылган. Яшәп калу өчен телевизор, кәмпитер экраннарыннан төшми торган җыһуд фәлсәфәсе белән сугарылган «супершәхес» булырга кирәк. Булмасаң, беттең-киттең. Әмма болар барысы да диненнән, милләтеннән, теленнән, исем-атамасыннан язган җыһуд «гоеның» «өлешенә тигән көмеше». Кызганыч, әмма бу әче хакыйкәть.
Өстәп шуны да әйтергә кирәктер. Аксенов һәм Сәгдиев кебек дөньякүләм танылган җыһудлар татар җирлегендә формалашты. Заманыбызның беренче фиргәвен пирамидасы (җәһәннәм капкасы) да Казанда төзелде. «Коръән серләре» исеме астында Изге Китапны мәсхәрә кылган беренче «салман рушди» да татардан чыкты. Ә нигә Казанның 850 еллыгын инкарь иткән «татурыс» җыһудлары аның 1000 еллыгын дөньякүләм дәрәҗәдә билгелгеләп үтәргә җыеналар? Әле ЮНЕСКОларны җигеп. Татар башкаласын Идел-Урал төбәгенең җыһуд үзәгенә әйләндерү өчен. Ә «милләтчеләр» үткәрәсе 850 еллык Казанга милли төсмер бирүе мөмкин иде. «Милләтчеләр» җиңелгәч, вакланып тормасаң да була. Әйдә, тулы меңъеллык булсын. Тик татар һәм мөселман рухы гына булмасын! Инде бу максат тормышка ашырылып та килә. Әлбәттә, болар барысы да татарны мәңгегә ирек төшенчәсеннән аерып, тартарга озату өчен эшләнә. Монда милләт өчен уйланырлык нәрсәләр бик күп.
Халкыбызны бу көфер системасыннан чыгару өчен без мөмкин булганнарның барысын да эшләргә тырыштык. Тәгълимати, берникадәр дәрәҗәдә гамәли яктан да үзебезнең Алла кануннарына нигезләнгән идарә, хокук, икътисад, фән һәм мәгариф системаларыбызны эшләдек, шуларны тормышка ашыру максатыннан татар-мөселман җәмгыятен оештырдык. Татарны көфер дөньясыннан аерып, илаһият дөньясына алып керергә теләдек. Әмма җыһуд системасында уй-фикерләре, гамәл-фигыльләре формалашкан «зыялы» татар «гойлары» боларны дәүләт (җыһуди дәүләт, әлбәттә) югарылыгында эшләргә кирәк дип, без төзегәннәрне җимерә бардылар. Аларны җыһуд нөсхәләре белән алмаштырдылар. Нәтиҗәдә үзләре дә берни эшли алмадылар, безне дә ифрат кыен хәлгә куйдылар. Шулай да болар белән талашып та, үчләшеп тә булмый. Чөнки бу милләтебезнең 450 елга сызылган олы фаҗигасе.
Әмма эшләгән эш беркайчан да югалмый. Ул барыбер үзенең тарафдарларын таба. Татарның «нәҗес» катламыннан («алтын» катламының инде тере күзәнәкләрк калмаган бугай) иртәме-соңмы яшь үсентеләр үсеп чыгачак, алар бәлки башка исем белән, башка шартларда татарның тарихи дәвамлыгын тәэмин итәрләр. Без шуңа өмет баглап эшлибез дә.
Ә җыһуд системасында татарның киләчәге юк. Монда безне бүлгәләнү һәм таркалу гына көтә. Шуңа күрә безне бүләләр, бетерәләр дип кемгәдер гаеп ташлау мәгънәсез һәм файдасыз. Җыһуди конституцияләрне, кануннарны бер-берсенә яраклаштырып яшәп калырга тырышу ул тузган күлмәккә ямау салу гына. Яңа күлмәкне бары тик Алла кануннары белән яшәгән җәмгыятьтә генә тегәргә була.
Әлбәттә, моның өчен «алтын миллиард» фетнәсенә кушылмыйча, аның хак исламга каршы алып барган рәхимсез террорына бирешмичә, пәйгамбәрләр юлына чыгарга кирәк.
Әмма шуны онытмыйк, Без яшәгән «алтын бозау» дәвере пәйгамбәрләр чорыннан да җәһилрәк. Хәтта пәйгамбәр килергә дә җирлек калмаган. Алла сүзе тулысынча ирештерелгән. Адәм инде, беркемне дә көтмичә, мөстәкыйль рәвештә бу хәлдән үзе чыгарга тиеш. Ә бит Муса галәйһиссәлам фиргәвеннәргә, Гайсә галәйһиссәлам мөнәфыйкларга, Мөхаммәт галәйһиссәлам мөшрикләргә каршы көрәш алып барган булса, безгә боларның барысына каршы берюлы көрәш алып барырга туры киләчәк. Шул исәптән, җәмгыятьне биләп алган дәһрилеккә һәм мөртәтлеккә каршы. Моны эшли алмасак, безне бу хәлдән ахырзаман гына чыгарачак, барлык сәбәп-нәтиҗәләре белән.
Әлеге язмамда рәсми дингә һәм рәсми түрәләргә карата булган тискәре мөнәсәбәтемне кайберәүләр дөрес аңламаулары бар. Хәтта муллаларга һәм байларга карата большевизм чалымнарын да күрүчеләр булыр. Әмма монда большевизм белән бернинди уртаклык юк. Мин сыйныфый көрәшкә дә, дини нигилизмга да чакырмыйм. Бу фетнә булыр иде. Киресенчә, имамнарыбызның һәм җитәкчеләребезнең кыен һәм җаваплы эшләренә куәт бирәсем, кылган игелекләрен зурлыйсым килә. Мәчет-мәдрәсәләребез дә күбәйсен һәм үссен. Анда йөрүчеләр саны да артсын һәм ишәйсен. Халкыбыз да бай һәм мул тормышта яшәсен. Сүз һич кенә дә теге яки бу имамны, түрәне яки байны тиргәү турында түгел, ә яман чир пандемиясенә әверелгән җыһуд системасына каршы көрәш турында бара. Югыйсә, без үзебез нинди генә изге нияттә булмыйк, бу системадан чыкмый торып, Алла юлына баса алмаячакбыз. Чөнки без барыбыз да диярлек шушы системаеның тоткыны һәм колы буларак, аның «гойлар» өчен корылган мәкерле пәрәвезендә чәбәләнәбез. Моны күрмибезмени? Күрәбез. Бүген һәр авылда диярлек мәчет бар. Әмма халык динсез-кыйбласыз коммунизм дәверен сагына. Нигә? Чөнки ул вакытта хак диннең нигез ташын тәшкил иткән социаль гаделлек принциплары әле яраклаштырып яшәп калырга тырышу ул тузган күлмәккә ямау салу гына. Яңа күлмәкне бары тик Алла кануннары белән яшәгән җәмгыятьтә генә тегәргә була.
Әлбәттә, моның өчен «алтын миллиард» фетнәсенә кушылмыйча, аның хак исламга каршы алып барган рәхимсез террорына бирешмичә, пәйгамбәрләр юлына чыгарга кирәк.
Әмма шуны онытмыйк, Без яшәгән «алтын бозау» дәвере пәйгамбәрләр чорыннан да җәһилрәк. Хәтта пәйгамбәр килергә дә җирлек калмаган. Алла сүзе тулысынча ирештерелгән. Адәм инде, беркемне дә көтмичә, мөстәкыйль рәвештә бу хәлдән үзе чыгарга тиеш. Ә бит Муса галәйһиссәлам фиргәвеннәргә, Гайсә галәйһиссәлам мөнәфыйкларга, Мөхаммәт галәйһиссәлам мөшрикләргә каршы көрәш алып барган булса, безгә боларның барысына каршы берюлы көрәш алып барырга туры киләчәк. Шул исәптән, җәмгыятьне биләп алган дәһрилеккә һәм мөртәтлеккә каршы. Моны эшли алмасак, безне бу хәлдән ахырзаман гына чыгарачак, барлык сәбәп-нәтиҗәләре белән.
 Әлеге язмамда рәсми дингә һәм рәсми түрәләргә карата булган тискәре мөнәсәбәтемне кайберәүләр дөрес аңламаулары бар. Хәтта муллаларга һәм байларга карата большевизм чалымнарын да күрүчеләр булыр. Әмма монда большевизм белән бернинди уртаклык юк. Мин сыйныфый көрәшкә дә, дини нигилизмга да чакырмыйм. Бу фетнә булыр иде. Киресенчә, имамнарыбызның һәм җитәкчеләребезнең кыен һәм җаваплы эшләренә куәт бирәсем, кылган игелекләрен зурлыйсым килә. Мәчет-мәдрәсәләребез дә күбәйсен һәм үссен. Анда йөрүчеләр саны да артсын һәм ишәйсен. Халкыбыз да бай һәм мул тормышта яшәсен. Сүз һич кенә дә теге яки бу имамны, түрәне яки байны тиргәү турында түгел, ә яман чир пандемиясенә әверелгән җыһуд системасына каршы көрәш турында бара. Югыйсә, без үзебез нинди генә изге нияттә булмыйк, бу системадан чыкмый торып, Алла юлына баса алмаячакбыз. Чөнки без барыбыз да диярлек шушы системаеның тоткыны һәм колы буларак, аның «гойлар» өчен корылган мәкерле пәрәвезендә чәбәләнәбез. Моны күрмибезмени? Күрәбез. Бүген һәр авылда диярлек мәчет бар. Әмма халык динсез-кыйбласыз коммунизм дәверен сагына. Нигә? Чөнки ул вакытта хак диннең нигез ташын тәшкил иткән социаль гаделлек принциплары әле исә үзләрен мөселман дип санаган кешеләр дә түрә-кол мөнәсәбәтләреннән арына алмыйлар.
Икенчедән, көнбатыш илләре үзләрен хак юлдан баручылар дип санаганлыктан, башкаларны кяфер, яки «гой» саныйлар һәм аларны талауны гөнаһтан санамыйлар. Шуңа күрә икътисади яктан алга киткән бу илләрдәге кешеләрнең тормыш дәрәҗәсе башка халыкларны талау исәбенә дә күтәрелә.
Өченчедән, исламның социаль доктринасын үзләштерү сәбәпле генә икътисади яктан алга киткән илләр бүгенге көндә тирән рухи-әхлаки кризис кичерә. Чөнки алар исламның тәгълимати һәм дәгъвати асылын кире кагалар. Дөньяны биләп алган бозыклык чире дә шуннан килә. Шул сәбәпле зякәт-сәдака системасы да салым-ясак системасы белән алмаштырылды. Хумс талауга әйләнде. Җәмгыяви килешүләр монополияләр карамагына күчеп бара. Бу бозыклык, беренче чиратта, таланучы илләргә зыян сала. Чөнки аларда исламның социаль доктринасы да эшләми, тәгълимати асылы да үтәлми. Әлеге халәт түрә-кол мөнәсәбәтләре ныклы урнашкан Рәсәйдә дә киң чагылыш таба. Татарстан Мәскәү колы буларак, түрә-кол мөнәсәбәтләренең иң түбә баскычында ята. Әмма көнбатыш илләре дә ислам тәгълиматен үзләштерә алмасалар, түрә-кол мөнәсәбәтләренә төшеп бетәчәкләр һәм таланган илләрнең халәте иртәме соңмы, кайтаваз (бумеранг) рәвешендә үзләренә кайтачак.
Ислам динен инкарь итүчеләр соңгы ике дәлилне күрмәмешкә салышалар. Шуның белән бергә башка халыкларны талауны, бозыклык чиренең таралуын хуплыйлар. Көнбатышның мул тормышын яшәү өлгесе итеп, әхлак кануннарыннан өстен саныйлар. Бу исә аларга динсезлекне, бозыклыкны акларга, кеше талап, теләсә нәрсә кыланып яшәргә нигез бирә.  
Шуңа күрә татарның бүгенге күпчелеге тыштан күркәм булып күренгән көнбатыш цивилизациясенә йөз тота. Иман-әхлагын, намус-вөҗданын, илен-җирен, телен-милләтен, ирек-ихтыярын сатып-җуеп булса да, дөнья ләззәтен татып яшисе килә. Чөнки Аллага ышанмый, ышанса да ихлас күңелдән түгел. Әмма күпме генә иблискә ришвәт бирмәсен, җан тынычлыгы да тапмый, тормыш ләззәтен дә татымый. Чөнки иблискә ришвәт биреп рәхәттә яшәп булмый. Без бүген шайтан ашатабыз. Аның нәфесе төпсез, казаны беркайчан да тулмый һәм күпме генә эшләсәк тә, хәерчелектән чыга алмаячакбыз. Казнаны күпме тутырсак та, аның казаны һәрвакыт буш булачак. Әнә бит мәшһүр гарәп тарихчысы Ибн Халдун моннан 600 ел элек ук шулай дигән булган: “дәүләт чәчәк атканда халыктан бары тик зякәт-сәдака җыела, ә казна һәрвакыт бай була, дәүләт таркалыш кичергәндә, халык салым-ясак түли (ягъни талана), ә казна һәрвакыт буш була”. Бүген без нәкъ шушы халәтне кичерәбез. 
 Тагы шуңа игътибар итик. Яһүди-нәсара дөньясы йоклап ятканда ислам цивилизациясе дөньякүләм йогынтыга ия була. Хәтта бүгенге Аурупа цивилизациясен дә ул тудыра. Моңа дәлилләр җитәрлек. Мисалга, берничә танылган шәхеснең фикерләрен китерик (Валерия Порохованың Коръән тәфсире).
Артур Леонард: «Ислам дөнья тарихы битләрендә яңа сәхифә. Аның әһәмиятен кешелек дөньясы тиешле югарылыкка күтәрелгәч кенә аңлаячак».
Бертран Рассел (философ): «Шәрекнең өстенлеге һәрби яктан гына түгел иде. Аурупада кыргыйлык хөкем сөргәндә Мөхәммәд дөньясында фән, фәлсәфә, сәнгатьнең барлык төрләре чәчәк атты. Аурупачылар үзләренең гафу итмәслек тар карашлары белән бу дәверне «караңгылык чоры» дип атадылар. Әмма, чынлыкта, ул нәсара Аурупасында гына караңгы иде. Мөселман Испаниясе исә бу чорда гүзәл мәдәният учагы булды. 
Роберт Блифолт (тарихчы): «Гарәпләр булмаса, бүгенге Аурупа цивилизациясе беркайчан да (! - И.Ә.) эволюцион үсешнең барлык фазаларын үтә алырлык куәткә ия була алмас иде. Кеше эшчәнлегенең барлык якларына ислам мәдәниятенең йогынтысы хәлиткеч (! - И.Ә.) булды. Бу бер үк дәрәҗәдә табигать фәннәренә дә, илаһи гыйлемгә дә кагыла. Әлеге яңарыш рухын Аурупа дөньясына гарәпләр алып килде».
Стенвуд Кобб: (бөтендөнья тәрәккый мәгърифәте Ассоциациясенә нигез салучы): «Ислам Аурупада яңарыш дәверен башлап җибәрүче булды». 
Мондый фикерләрне бик күп китереп булыр иде.
Әлбәттә, алар исламның саф дәверенә, Алла кануннары төгәл үтәлгән чорга кагыла. Ә бүгенге ислам дәүләтләренең тәрәккый үсеш ягыннан артта калуы шушы кануннардан читләшүе белән аңлатыла. Шуңа күрә дә Аллаһы Тәгалә аларга көфер дөньясын җәза буларак каршы куйган да. Ә ислам җәмгыяте яңадан тәрәккый үсешкә чыгар өчен түбәндәге шәригать кануннары белән яшәешен торгызырга тиеш.
Беренче – һәр халыкның үз рухи-этник һәм җәмгыяви кануннарына таянып яшәргә хокукы бар; алар яшәгән җирдәге барлык табигый байлыклар, алар җитештергән мал-мөлкәт бу җәмгыятьләрнең хәләл милке булып санала һәм беркем тарафыннан да, бернинди шартларда да алардан читләштерелә алмый; табигый байлыклардан алынган табыш, хезмәт чыгымнарын чигереп, шушы җирлектә яшәгән кешеләргә тигез микъдарда бүлеп бирелә, чөнки әлеге байлык Аллаһы Тәгаләнең дөньялыкта яшәр өчен инсаннарга биргән хәләл бүләге.
Икенче - бу рухи-этник җәмгыятьләрнең хокукый системасы Коръән нигезендә төзелә; ислам иманлы кешеләргә карата бирнинди мәҗбүрият һәм көчләүне танымый, шул исәптән, салым-ясак түләү, хәрби хезмәткә чакыру, гражданлыктан чыгару кебек гамәлләрне дә.
Өченче - Ислам барлык Әһле Китап кешеләрен Коръәни Кәримне, Ислам динен, пәйгамбәребез Мөхаммәд г.с. не, аның Сөннәсен таныган очракта һәм барлык мәхлукатне Яратучы Аллаһы Тәгаләгә буйсынып яшәгәндә үз яклавы астына ала.
Дүртенче - мөселман җәмгыятьләренең икътисад системасы зякат-сәдака нигезендә генә формалаша. Ислам мәҗбүри ясак-салымны танымый һәм моны хәрәмнән саный. 
Бишенче – һәр мөселман кешесе үзенең рухи һәм матдәви ихтыяҗларын ирекле (рөхсәтнамәсез) эшмәкәрлек нәтиҗәсендә барлыкка килгән хәләл табыш исәбенә генә канәгатьләндерә. 
Алтынчы - бер җирлеккә кагылган рухи-мәдәни, җәмгыяви үсеш программалары шәхси һәм җәмгыятьара килешүләр нигезендә тормышка ашырыла.
Әгәр кешелек дөньясы шушы кагыйдәләрне үтәмәсә, аның яшәү перспективасы юк. Иртәме-соңмы, барлык җимерү чаралары хәрәкәткә киләчәк һәм җирдәге яшәешкә нокта куячак.
Ягъни, Аллаһы Тәгалә вәгъдә иткән кыямәт көне һәр бәндәнең язмышын ният-гамәленә карап мәңгелеккә хәл итәчәк.
Ә без исә, дөньяда ниләр генә булып бетмәсен, Алла кушканча яшәп, җәһәннәмнән котылып, җәннәтле булыйк.
 Шуңа күрә «алтын бозауга» табынучылардан арабыз дөньялыкта да, ахирәттә мөмкин кадәр ерак булсын.


  Казан февраль-апрель 2003 ел

No comments: